مالتیپل اسکلروزیسMS(چه چیزی لازم است بدانید؟) (بخش دوم)
تشخیص
پزشک احتمالا یک آزمایش فیزیکی از فرد خواهد گرفت و از بیمار در رابطه با علائم و همچنین سوابق خانودگی بیماری سوالاتی می‌پرسد. تنها با یک آزمایش نمی‌توان به تشخیص صحیح رسید بلکه استراتژی‌های مختلفی لازم است تا بتوان تصمیم درست گرفت میخواهد بیمار ملاک های تشخیص را دارا باشد یا خیر.
آزمایشات شامل آزماش نورولوژیک، اسکن، آزمایش نشان دهنده‌ی فعالیت الکتریکی مغز، آنالیز مایع نخاعی و دیگر آزمایش‌های ممکن. این موارد میتواند دیگر علائم محتمل که سبب بروز این بیماری شده اند را نیز مشخص کند.
نشانه‌های اولیه
نشانه‌های اولیه‌ی MS شامل:
دوبینی و تاری دید
التهاب عصبی بینایی که سبب درد چشم و از دست رفتن بینایی می‌شود
ضعف و سختی عضلات
گرفتگی دردناک عضلات
کرختی و بی‌حسی در بازوها،پاها، صورت یا تنه
از دست رفتن اختیار دست و پا
سختی در حفظ تعادل بدن هنگام راه رفتن
بی اختیاری یا تکرر ادرار
سرگیجه‌ی مداوم
در صورت بروز این علائم لازم است فرد به پزشک مراجعه نماید.
درمان
متاسفانه درمان قطعی برای MS وجود ندارد و تنها به کاهش پاسخ ایمنی بدن و کاهش علائم محدود می‌شود.
دارودرمانی
تعدادی از داروهای تنظیم کننده به منظور کنترل حالت‌های تکرار شونده‌ی MS مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کورتیکواستروئید: این دارو جزء شایع‌ترین داروهایی است که برای MS تجویز می‌شود. این دارو عفونت و پاسخ سیستم ایمنی را کاهش می‌دهد. این دارو بیشتر علائم حاد در انواع خاصی از MS را کاهش می‌دهد.
اینترفرون بتا 1a یا 1b: این داور ممکن است پیشروی علائم را کاهش دهد اما باید آن ها را با احتیاط مصرف کرد زیرا ممکن است به کبد آسیب بزنند.
مطالعه‌ای از ۸۶۸ بیمار نشان داد که اینترفرون بتا به منظور پیش‌گیری از ناتوانی در طولانی مدت نمی تواند خیلی سودمند باشد.
کوپاکسون: این دارو به توقف حمله‌ی سیستم ایمنی به میلین کمک می‌کند. نحوه‌ی مصرف آن یکبار در روز است. ممکن است پس از تزریق، کوتاه شدن تنفس از علائم آن باشد.
ناتالیزوماب: از این داروها زمانی استفاده می‌شود که بیمار تحمل دریافت سایر درمان‌ها را نداشته و یا برایش سودمند نیستند. این داروها خطر عفونت مغز جنین را افزایش می‌دهند.
میتوگزانترون: از آن‌جایی که این دارو سیستم ایمنی را مختل می‌کند از آن برای مراحل نهایی بیماری استفاده می‌شود. این دارو میتواند به قلب آسیب بزند اما در صورتیکه علائم به سرعت در حال تشدید باشند این دارو میتواند به کاهش پیش روی علائم کمک کند.
از مشتقات شاهدانه: مطالعات نشان داده است که این ماده می تواند سبب کاهش درد، سختی ماهیچه ها و بی‌خوابی شود.
تریفلونومید: این یک قرص روزانه است که برای بزرگسالانی با MS تکرار شونده استفاده می‌شود.
توانبخشی
کمک‌های توانبخشی برای بیماران استفاده می شود تا توانایی آن‌ها را برای انجام فعالیت‌هایشان در خانه یا محل کار ارتقاء داده یا حفظ نماید.
برنامه‌ها به طور کلی شامل:
درمان‌های فیزیکی: این کمک ها از افراد حمایت می‌کند تا مهارتشان را برای حداکثر فعالیت و حرکت حفظ نمایند.
درمان‌های پیشرفته: این درمان با استفاده از کار، خود مراقبتی و انجام دادن فعالیت‌های مختلف به افزایش توانایی آن‌ها و جلوگیری از ناتوانی کمک می‌کند.
گفتاردرمانی: یک متخصص گفتار درمانی به پیاده سازی تمریناتی خاص برای این افراد می‌پردازد.
توانبخشی شناختی: این مورد به افراد کمک می کند تا مشکلات خاصشان در تمرکز و فکر کردن مدیریت نمایند.
توانبخشی کاری: این گزینه به افراد با ناتوانی خاص کمک می‌کند تا برنامه‌هایی را دنبال کرده، شغلی را بیاموزند، کاری را پیدا کرده و ادامه دهند.
تعویض پلاسما
پلاسمافرزیز شامل خارج کردن خون از بدن بیمار و جداسازی پلاسمای آن و جایگزینی آن با پلاسمای تازه است. سپس خون را به بدن بیمار برمیگردانند.
با انجام این کار، آنتی‌بادی هایی که به بخشی از بدن بیمار حمله می‌کنند را حذف می‌کنند اما اینکه دقیقا این روش بتواند به بیماران مبتلا به MS کمک کند مشخص نیست. تا به حال مطالعات دلیل مشخصی را نشان نداده است.
مکمل‌های ویتامینD و امگا ۳
محققان رابطه‌ای میان کمبود ویتامینD و MS یافتند. و همچنان به دنبال این موضوع هستند که دریابند آیا مکمل‌های ویتامینD میتواند به بیماران کمک کند یا خیر.
از طرفی مکمل اسید چرب امگا ۳ نیز ممکن است برای بیماران مبتلا به MS سودمند باشد.اما برخی از محققان نیز تاثیر مشخصی برای آن نیافته‌اند.
درمان اکسیژن هایپرباریک
گزارش شده است که احتمالا درمان اکسیژن هایپرباریک نیز بتواند به بیماران مبتلا به MS کمک نماید.
چشم‌انداز
پیشروی MS برای هر فرد به شکل متفاوتی اتفاق می‌افتد در نتیجه پیش‌بینی اینکه دقیقا قرار است چه اتفاقی بیفتد کار دشواری است.
به هرحال، طول‌عمر یک فرد مبتلا به MS ممکن است با فردی که هیج‌یک از این شرایط را ندارد یکسان باشد.
در برخی موارد نادر، علائم می‌توانند کشنده باشند.
-
نویسنده مطلب