در مدل‌های سلولی و موش‌ها، محققان در کلینیک مایو روشی جدید برای آرام و معکوس کردن فرایند زخم‌های داخلی به نام فیبروز کشف کردند.

این بیماری هیچ روش درمانی مؤثری ندارد و اگر در اندام‌های داخلی مانند کبد (سیروز) یا ریه‌ها (فیبروز ریوی) باشد، می‌تواند کشنده باشد.

درگذشته محققان دو پروتئین تنظیم‌کننده عملکرد ژن را کشف کردند و دستورالعمل‌هایی برای فیبروز (پروتئین YAP) و فعال‌کننده رونویسی با موتیف متصل PDZ (TAZ) ارائه دادند. بااین‌حال، YAP و TAZ در بسیار از عملکردهای مفید دیگر دخیل هستند و نمی‌توانند به‌صورت کلی مسدود شوند. بنابراین، دانشمندان در کلینیک مایو، روی سلول‌های تشکیل‌دهنده بافت زخم به نام فیبروبلاست تمرکز کردند. این سلول‌ها پس از آسیب‌دیدگی به ناحیه آسیب‌دیدگی مهاجرت کرده و کلاژن تولید می‌کنند تا داربستی در اطراف سلول‌های تشکیل داده و بافت را ترمیم می‌کنند. در فیبروز، فیبروبلاست کلاژن را که در عملکرد ارگان‌های دخالت دارد، به مقادیر زیادی ترشح می‌کنند.

این مطالعه تقریباً 5 سال پیش آغاز شد زیرا فیبروز فرایندی بیماری مهم است و تاکنون به‌درستی درک نشده است. کشف پروتئین‌های تنظیم‌کننده رونویسی YAP و TAZ برای پیشرفت فیبروز مهم هستند، اما هیچ رویکرد قابل قبولی برای هدف قرار دادن این مسیر برای درمان وجود ندارد.

نتایج مطالعه هدف جدیدی را گزارش می‌دهد: گیرنده دوپامین. محققان دریافتند که این گیرنده مختص فیبروبلاست ریه و کبد است. تحریک گیرنده دوپامین YAP و TAZ را مسدود می‌کند. همچنین رشد و توانایی تشکیل زخم فیبروبلاست را کاهش می‌دهد و این فرآیند را معکوس می‌کند. به نظر می‌رسد تحریک گیرنده دوپامین در فیبروبلاست، آن‌ها را از حالت ماتریکس ذخیره، حالت محافظت‌کننده از فیبروز، به حالت ماتریکس تخریب تغییر می‌دهد. حالت ماتریکس تخریب حالتی است که از حل شدن یا واژگونی فیبروز محافظت می‌کند. در مدل‌های فیبروز ریه و کبد، این روند فرایند فیبروتیک را در این اندام‌ها معکوس می‌کند.

دوپامین در بیشتر اختلالات سیستم عصبی مرکزی موردمطالعه قرارگرفته است و کشف بیان گیرنده دوپامین در فیبروبلاست موجب تعجب محققان شده است. همچنین آن‌ها دریافتند که ریه می‌تواند دوپامین را به‌صورت محلی تولید کند. به نظر می‌رسد این عملکرد افراد مبتلابه فیبروز ریوی را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، هدف قرار دادن این مسیر می‌تواند بخشی از یک پاسخ طبیعی باشد و باعث محدودیت فیبروز شود؛ اما به‌نوعی در بیماران در نظر گرفته نشده است.

محققان می‌گویند که این امر می‌تواند روش‌های جدیدی برای درمان بیماری فیبروتیک ارائه دهد. آن‌ها امیدوارند که با چند دهه کار روی گیرنده دوپامین در مغز، بتوانند به روش‌های درمانی جدید مربوط به دوپامین را برای فیبروز برسند. علاوه بر پیگیری تنظیم سیگنال دهی دوپامین در ریه، محققان روی مولکول‌های جدیدی کار می‌کنند تا گیرنده دوپامین را هدف قرار بدهند تا بتوانند این تلاش‌ها را برای بیماری‌های انسانی به کار ببرند.

منبع: کلینیک مایو

لینک آگهی های پین پست