بلافاصله پس از سوختگی ‌های شدید، باکتری از منابع مختلفی مانند پوست بیمار، دستگاه گوارش، مجاری تنفسی و تماس با پرستاران به زخم  می‌رسد. در داخل زخم ، باکتری‌ها تکثیر و موجب عفونت می‌شوند و از زخم  سوختگی  عفونی به جریان خون منتقل می‌شوند و عوارض جدی ازجمله سپتیسمی، نارسایی چند عضو بدن و مرگ را در پی‌دارند.

در بخش‌های سوختگی  بیمارستان‌های مدرن، بیش از 50 درصد از مرگ‌ومیرها ناشی از شوک سپتیک و اختلال عملکرد عضو بدن است. سودوموناس آئروژینوزا در میان پاتوژن‌های مختلف، پاتوژنی است مه موجب سپسیتمی در بیماران مبتلابه سوختگی  می‌شود. این باکتری مقاوم به آنتی‌بیوتیک چندین عامل مخرب تولید می‌کند که تشخیص درمان‌های جایگزین را بحرانی می‌کند.

برای کمک به کاهش خطر ابتلا به عفونت سودوموناس آئروژینوزا و عوارض ناشی از آن، دکتر عبدالحمود، استاد گروه ایمونولوژی و میکروبیولوژی در دانشکده پزشکی مرکز علوم سلامتی دانشگاه تگزاس (TTUHSC) و همکارانش، امکان توسعه درمانی موضعی غیر مرتبط با آنتی‌بیوتیک‌های معمولی را بررسی کردند که می‌توان از آن برای مقابله با سودوموناس آئروژینوزا استفاده کرد.

در این مطالعه از باکتری پروبیوتیک و فراورده‌های فرعی آن برای جلوگیری از عفونت سودوموناس استفاده‌شده است چراکه سودوموناس آئروژینوزا به آنتی‌بیوتیک مقاوم است.

ایده استفاده از پروبیوتیک‌های جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک است. این باکتری بسیار ایمن است و در روزه، دهان و همه جای بدن انسان یافت می‌شود. از این باکتری ایمن برای رهایی از باکتری‌های بیماری‌زا استفاده می‌شود.

برای تحقق این هدف، گروه اثربخشی استفاده از یک مایع رویی بسیار غلیظ یا فرآورده مایع ترشح‌شده که از لاکتوباسیلوس گاسری سری 63 AM گرفته‌شده، آزمایش کردند. این مایع شناور از LgCS جدا و غلیظ می‌شود و روی زخم  زده می‌شود. تحقیقات مشابه دیگری نیز وجود دارد، اما در این مطالعه باکتری‌های قبل از ترشح به زخم  زده می‌شوند.

یکی از اعضای گروه می‌گوید: استفاده از یک باکتری برای رهایی از عفونت باکتریایی دیگر غیرعقلانی به نظر می‌رسد. ما از این باکتری LgCS را می‌گیریم، اجازه می‌دهیم تا ترشح کند و سپس به‌جای اضافه کردن باکتری، ترشحات را به زخم  اضافه می‌کنیم. این فرآیند از ورود باکتری به جریان خون جلوگیری می‌کند.

تیم تحقیقاتی کشف کرد که زدن ترشحات LgCS روی زخم  بروز سودوموناس آئروژینوزا را مهار می‌کند و از ایجاد بیوفیلم جلوگیری می‌کند و هر بیوفیلم جزئی ایجادشده را از بین می‌برد. بیوفیلم‌ها مواد چسبنده‌ای هستند که هرزمان باکتری‌ها در شرایط مرطوب مانند صدمات حرارتی (سوختگی ) به سطح بچسبند، تشکیل می‌شوند.

این مطالعه همچنین نشان داد که تزریق واحد ترشحات LgCS پس از آسیب‌های حرارتی و عفونت سودوموناس آئروژینوزا مرگ‌ومیر را تا 0 درصد کاهش می‌دهد و از سپتیسمی در موش‌ها جلوگیری می‌کند. تزریق دوم که 24 ساعت بعد انجام شد، سودوموناس آئروژینوزا را از روی زخم  از بین برد.

به‌علاوه، محققان دریافتند که درمان زخم  عفونی با استفاده از LgCS یا سفتازیماید به‌طور قابل‌توجهی مرگ را در موش‌ها کاهش داد و درمان زخم  عفونی با استفاده از ترکیب LgCS و سفتازیماید مرگ را در موش‌ها از بین برد. سفتازیماید آنتی‌بیوتیک مورداستفاده برای درمان مننژیت و چندین عفونت دیگر است.

سرپرست تحقیقات گفت: در حال حاضر این یک محصول خام است و ما ثابت کردیم که محصول ویژه‌ای است. پدیده‌ای در حال وقوع است اما اکنون باید در مورد علل وقوع آن بحث کنیم و مکانیسم‌های عملکرد زخم  را توصیف کنیم.

منبع: مرکز علوم بهداشت دانشگاه فنی تگزاس

لینک آگهی های پین پست :

https://pinpost.ir/adv