کاهش تیک‌های عصبی در افراد مبتلابه سندروم توره با آتل دهانی جدید
سندروم توره نوعی اختلال عصبی است که با تیک‌های عصبی و حرکتی شناخته می‌شود و می‌تواند در اضطراب، افسردگی و اعتمادبه‌نفس پایین دخیل باشد. محققان در ژاپن دستگاه دندانی باقابلیت جابه‌جایی ساخته‌اند که می‌تواند این تیک‌ها را هم در کودکان و هم در بزرگ‌سالان مبتلابه سندروم توره کاهش دهد. توانایی درمان این تیک‌ها می‌تواند بر زندگی روزمره افراد مبتلابه سندروم توره تأثیر مثبتی داشته باشد.
گرچه برای سندروم توره درمانی وجود ندارد چندین گزینه برای درمان تیک‌های عصبی شدید هست. این درمان‌ها عبارت‌اند از: رفتاری (مثل روان‌درمانی و رفتاردرمانی شناختی)، دارویی (مثل داروهای مسدودکننده دوپامین در مغز) و مداخلات جراحی تهاجمی‌تر (مثل تحریک عمیق مغز که به‌موجب آن نواحی حرکتی مغز توسط الکتریسیته تحریک می‌شوند).
بااین‌وجود، اثر این روش‌های درمانی متفاوت است و هنوز بیماران از معلولیت‌های جسمی، روحی و اجتماعی رنج می‌برند. محققان در دانشگاه اوساکا یک آتل دهانی سفارشی ساخته‌اند که می‌تواند یک گزینه درمانی جایگزین باشد. این آتل‌ها معمولاً برای چفت کردن و ساییدن ناآگاهانه دندان‌ها و همچنین برای اختلالات گیجگاهی فکی مثل به‌هم‌ریختگی دندان‌ها یا فک مورداستفاده قرار می‌گیرد. آتل دهانی روی دندان‌های آسیای بزرگ قرار می‌گیرد تا ابعاد عمودی دهان یعنی تراز بینی، لب‌ها و چانه را افزایش دهد.
جامپی موراکامی، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: "گاز گرفتن فوری این دستگاه تیک‌های عصبی حرکتی و کانونی را در 10 نفر از کودکان و 6 نفر از بزرگ‌سالان شرکت‌کننده در مطالعه بهبود بخشید؛ در کل 14 کودک و 8 بزرگ‌سال در این مطالعه شرکت کرده بودند. بعلاوه این اثرات طولانی‌مدت بود. همچنین اثر طولانی‌مدت بهبود تیک‌های عصبی حرکتی بعد از گذشت 100 روز به‌ویژه در کودکانی مشهود بود که در زمان شروع تیک‌های عصبی جوان‌تر بودند."
اگرچه سیستم عملکردی آتل دهانی همچنان مشخص نیست، عمل گاز گرفتن می‌تواند مانند یک ترفند حسی عمل کند. ترفندهای حسی مانورهای داوطلبانه‌ای هستند که معمولاً شامل لمس قسمت‌هایی از صورت و سر می‌شوند و می‌توانند حرکات غیرارادی را بهبود بخشند. ترفندهای حسی برای بهبود موقتی اختلال تونوس ثبت‌شده‌اند. اختلال تونوس یک اختلال حرکتی مشابه سندروم توره است که با تیک‌های غیرقابل‌کنترل شناسایی می‌شود.
یاشیشیا تاچی‌بانا یکی از نویسندگان می‌گوید: "با توجه به یافته‌های قبلی در مورد ترفندهای حسی در بیماران مبتلابه اختلال تونوس گردنی، به نظر می‌رسد که تعدیل حس عمقی یا "سیگنال‌های لمسی" از طریق آتل دهانی ممکن است. این سیگنال‌های لمسی ممکن است توسط عضله‌های درگیر در بستن فک قبل از انتقال به مغز تغییر کنند."
گرچه انجام مطالعات در مقیاس بزرگ‌تر ضروری است، آتل دهانی از پتانسیل درمانی روشنی برخوردار است. علاوه بر افزایش کیفیت زندگی، بهبود تیک‌های عصبی می‌تواند عملکرد روان‌شناختی را در بیماران مبتلابه سندروم توره بهتر کند.
منبع: دانشگاه اوساکا
لینک آگهی های پین پست :
-
نویسنده مطلب